Zehir gibi,aşkın zehir gibi
Gözümün yaşlarıyla akarım nehir gibi
Yanımda olmasan da seni bulurum hayellerde
Usanmadan her gün,gezerim şehir gibi

Öğle bir şairim ki,her şiirim bir dertdir
Güneşin şafaklarına karanlığımı izletdim
Kapanan gönül kapım,çaldı bir gün aniden
Gelen bi fırtınaymış,ben aşka benzetdim

Bazen şiirimlerime sen misafir oluyorsun
Bitince gidiyorsun,kısa bir ziyaretmiş
Bir gün gözlerim görünce aşkı çiçeklerle
Onu dünyam sandım,meğerse kıyametmiş

Gözümde tuzlu sular,süzülür dudaklarıma
Göçerim dünyadan,mekanım başka diyar
Hasret bir ateşmi,kül oldu zavallı kalbim
Neden bu kadar yanar,içinde cehennemmi var?

Yandırdın kalbimi aman,ey kaşları keman,beni derde salan yar
Sensiz yaşaya bilmem ki,ey sevgili canan,saf aşkıma inan

Benim kaderim yazılmış siyah bi mürekkeble
Ömür kitabım siyah,bir işık görmüyorum
Aşkın cennetinde ben koşarım saatlerce
Ayrılık derin deniz,ben yüzme bilmiyorum

Derdimi anlatırım sokaklarına duvarlarına
Yıkılır taş duvarlar,aynı benim gibi
Öğle bir yerdeyim ki her tarafım dert kokuyur
Derin kuyunun dibi,çıkarın ben garibi

Yok olmuş umutlarım mezarlığında gönlümün
Artık soğuk bir mezardır onların evleri
Benim bu karanlığımı hiç bi zaman aydınlatmaz
Ama dünyayı yakar,kalbimin alevleri

Zehir gibi,aşkın zehir gibi
Gözümün yaşlarıyla akarım nehir gibi
Yanımda olmasan da seni bulurum hayellerde
Usanmadan her gün,gezerim şehir gibi

Mahnını endir Bizə bildirin